کد مطلب:1602
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:12
در صورت امكان بنده را از محتواي نامة تاريخي امام (ره) به گورباچف آگاه كنيد. اين پيام چه تأثيري بر وي داشته است؟
شرط قبولي عبادات گذشته اي شرايط ديگر اين است كه عبادت مخلصانه و براي رضايت پروردگار انجام شود. از آنجا كه اخلاق اسلامي بر اساسا تزكيه و تقويت بنية معنوي و فضائل و ارزش هاي والاي انساني نهاده شده، بدين جهت در كلية اعمال اعم از قلبي و بدني به ويژه عبادات، اصالت با نيت است و بايد دانست كه نيت مؤمن در صورتي با ارزش است كه همراه با اخلاص باشد.
اخلاص، پاك كردن نيّت از شرك و ريا است و چون اخلاص امري قلبي و وجداني است، نمي توان آن را با ظاهر زيباو حجم كار ارزيابي كرد. امام صادق(ع) فرمود: ليست الصلوة قيامك و قعودك إنّما الصلوة إخلاصك و أن تريد بها الله وحده؛[27] نماز نشستن و برخاستن نيست، بلكه اخلاص و خدا خواهي تو است. اخلاص آن است كه نماز، روزه و ساير اعمالعبادي را براي رضاي خدا به جاي آوري. در حديث ديگر از امام صادق(ع) آمده است: والعمل الخالص الّذي لا تريد أن يحمدك عليه أحد إلاّ الله عزّ و جلّ؛[28] عمل خالص آن است كه در آن جز از خداوند عزوجلّ انتظار ستايش نداشته باشي.
اخلاص از شرايط عمومي تمام عبادات است كه فقيهان آن را شرط صحّت عمل، حكيمان شرط قبول و عارفان شرط وصول دانسته اند. تا عمل صبغة الهي و آسماني نداشته باشد، به سوي خدا بالا نمي رود و موجب قرب به محبوب نمي شود.[29]
بنابراين منظور شما از سؤال اين باشد كه كسي در نمازش چيزي را بخواند، به اين قصد كه به ديگري بفهماند كه من اين دعا يا اين آيه را بلد هستم، منافات با اخلاص درنيت دارد و نبايد به اين قصد آن عمل را انجام دهد. در اين جهت فرقي بين واجبات و مستحبات نماز نيست.
قرائت نماز را طوري بخواند كه ديگري از او ياد بگيرد و قصد نمازگزار ريا و خودنمايي نباشد، اشكالي ندارد.
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.